Weer thuis
Door: Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Peter
09 Augustus 2009 | Nederland, Dalfsen
Zaterdag 8 augustus.
Ja, inmiddels zijn we weer thuis. Gelukkig een fijne terugreis gehad en nu weer aan het wennen in Nederland. Maar, eerst nog even over de laatste dagen in Bangkok. Wat lijkt dat alweer ontzettend lang geleden! Het is ook een totaal andere wereld, dat zal de afstand wel extra doen vergroten. We hebben er inderdaad nog een tempel bekeken met een liggende Boeddha. Hij is 45 meter lang en 15 meter hoog. En móóí!! In die tempel een massage gehad met z’n vijven. De massageschool in die tempel zou één van de besten zijn in Thailand, dus dat wilden we meemaken. We merkten echter niet veel verschil met de andere massages die we gehad hebben. Ontspannen liggen lukt niet daarvoor worden de spieren teveel opgerekt en uitgetrokken, maar na zo’n massage voel ik me een stuk soepeler dan ervoor. Soms wel een beurs gevoel, met name in mijn bovenbenen heb ik daar last van. Zou dat nou normaal zijn, zijn de masseurs te lomp, of zijn mijn spieren te weinig getraind? Laat maar; ik hoef het antwoord niet te weten…
De dag erna hebben we met z’n vijven een fietstocht met gids gehad van 5 uur. In totaal 23 kilometer fietsen, dus je kunt nagaan hoeveel rustmomenten erin zitten! We gingen met een bootje de rivier over (en later weer terug), voerden karpers in een park, Niels kreeg les in een thai-boksschool (meisjes mochten dat niet, Arina was zeer verontwaardigd daarover), naar een gewone basisschool en het allermooiste: de fietspaden gaan dwars door woningen heen van Thai! Dat stukje was op het laatst, tegen 18.00 uur, dus we hebben heel wat mensen zien eten. Die (uiteraard) ons erg vriendelijk en vrolijk toeriepen: ‘hello, sawadie kha/khrab, Hi five of ook wel: ‘farang, farang (= witte vreemdeling). Ook ging nog een heel stuk door de ‘jungle’ van Bangkok, dat waren de achtertuinen van huizen. We zoeken zo nog wel een foto uit hiervan. We fietsten heel spannend: de weg was ongeveer 1,5 meter breed en aan de zijkanten had je dan een diepte van zo’n 2 meter. Als je erin zou vallen, zou je in de moddertroep vallen. Soms gebeurde dat wel en dan stonk zo’n deelnemer ontzettend. Bij ons ging het gelukkig goed, maar van de zenuwen fietste ik wel bibberiger dan anders. Een paar keer een noodrem moeten maken. Gelukkig was de fiets erg goed en de remmen ook. We hadden een leuke gids; Mon, een Thaise vrouw die goed Engels sprak en ook van alles over de Thaise cultuur wist te vertellen. Een heerlijke dag was het.
De laatste dag aan Bangkok hebben we besteed aan winkelen, zwemmen en zenuwachtig worden voor de reis. Komen we wel op tijd? Hoe pakken we alles goed in? Hebben we de paspoorten? De reis zelf was niet op een fijne tijd omdat we de hele weg wakker zouden zijn. We zijn om 11.40 uur vertrokken en kwamen 24.00 uur (Thaise tijd) aan. Maar, in Düsseldorf was het toen nog maar 19.00 uur èn nog licht ook. Esther heeft onderweg wel geslapen maar de rest van ons was wakker. Niels en Arina hebben naar hartelust gespeeld met Xendro en Sorana die we uit Ko Chang kenden en Arina ook nog met Anniek die ze in het vliegtuig ontmoette (hutten bouwen, lezen, ds’en, tekenen). Het vliegtuig was bomvol, dit kwam doordat er nogal wat gestrande reizigers waren vanwege uitvallende vluchten in Thailand vanaf Ko Samui. Er was daar namelijk een vliegtuigongeluk geweest.
Het was erg gezellig; veel gekletst met allerlei Nederlanders. Het was een lange zit, vooral dus omdat we niet hebben geslapen, maar het ging toch nog wel snel voorbij. In Düsseldorf wilden we een taxi naar ons hotel, maar.. dat kon niet! Met z’n vijven konden we niet in één taxi, want kinderen mogen niet op schoot en moeten in zitjes. Jáá, welkom in Europa. In Thailand maakt dat niks uit. De meeste taxi’s hadden kapotte snelheidsmeters, gordels werden niet gebruikt en hoe meer in één taxi, hoe beter. In het hotel vielen we allen snel in slaap. Van onze hele reis was dit de 2e nacht dat het bed niet zo goed was: de matras was erg zacht. De volgende dag met de trein naar Dalfsen waar we erg fijn verwelkomt werden door de opa’s en oma’s met taart, bloemen, welkomstdoek in de tuin.
En nu zijn we 1½ dag thuis. Vanochtend wel een kater, hoor! Vooral de troep, de hoeveelheid spullen die er in huis ligt. Wat een boel speelgoed, wat veel kleren, wat een boel keukengerei: Peter en ik vonden het erg lastig om te weten waar te beginnen met opruimen. Ach, het zal wel weer wennen, maar het heeft wel z’n charme gehad om gedurende 3 maanden slechts 2 grote en 2 kleine rugzakken te hebben aan bezittingen.
En nu rest ons vooral het uitzoeken van foto’s en films, dit weblog laten afdrukken en op een rijtje zetten wat de reis ons heeft gegeven aan inzichten. Eén ding is al wel erg duidelijk: we hebben erg genoten om zoveel bij elkaar te zijn en tijd voor elkaar te hebben. Minder druk-druk-druk zijn is wel een uitdaging voor ons, maar hóe we dat willen doen is dan weer een 2e.
Enne…. Leuk om steeds berichten van jullie te lezen op het weblog. Iedereen daarvoor enorm bedankt. Het maakte het extra leuk om onze berichten te typen.Mochten we ooit weer op reis gaan, dan zullen we zeker weer een weblog bijhouden. Maar, áls we gaan, dan willen we dat Esther sowieso 8 of 9 jaar oud is, zodat zij ook alles kan onthouden. Dat duurt nog wel een tijdje....
Groet en liefs van
Peter en Ingrid.
Ja, inmiddels zijn we weer thuis. Gelukkig een fijne terugreis gehad en nu weer aan het wennen in Nederland. Maar, eerst nog even over de laatste dagen in Bangkok. Wat lijkt dat alweer ontzettend lang geleden! Het is ook een totaal andere wereld, dat zal de afstand wel extra doen vergroten. We hebben er inderdaad nog een tempel bekeken met een liggende Boeddha. Hij is 45 meter lang en 15 meter hoog. En móóí!! In die tempel een massage gehad met z’n vijven. De massageschool in die tempel zou één van de besten zijn in Thailand, dus dat wilden we meemaken. We merkten echter niet veel verschil met de andere massages die we gehad hebben. Ontspannen liggen lukt niet daarvoor worden de spieren teveel opgerekt en uitgetrokken, maar na zo’n massage voel ik me een stuk soepeler dan ervoor. Soms wel een beurs gevoel, met name in mijn bovenbenen heb ik daar last van. Zou dat nou normaal zijn, zijn de masseurs te lomp, of zijn mijn spieren te weinig getraind? Laat maar; ik hoef het antwoord niet te weten…
De dag erna hebben we met z’n vijven een fietstocht met gids gehad van 5 uur. In totaal 23 kilometer fietsen, dus je kunt nagaan hoeveel rustmomenten erin zitten! We gingen met een bootje de rivier over (en later weer terug), voerden karpers in een park, Niels kreeg les in een thai-boksschool (meisjes mochten dat niet, Arina was zeer verontwaardigd daarover), naar een gewone basisschool en het allermooiste: de fietspaden gaan dwars door woningen heen van Thai! Dat stukje was op het laatst, tegen 18.00 uur, dus we hebben heel wat mensen zien eten. Die (uiteraard) ons erg vriendelijk en vrolijk toeriepen: ‘hello, sawadie kha/khrab, Hi five of ook wel: ‘farang, farang (= witte vreemdeling). Ook ging nog een heel stuk door de ‘jungle’ van Bangkok, dat waren de achtertuinen van huizen. We zoeken zo nog wel een foto uit hiervan. We fietsten heel spannend: de weg was ongeveer 1,5 meter breed en aan de zijkanten had je dan een diepte van zo’n 2 meter. Als je erin zou vallen, zou je in de moddertroep vallen. Soms gebeurde dat wel en dan stonk zo’n deelnemer ontzettend. Bij ons ging het gelukkig goed, maar van de zenuwen fietste ik wel bibberiger dan anders. Een paar keer een noodrem moeten maken. Gelukkig was de fiets erg goed en de remmen ook. We hadden een leuke gids; Mon, een Thaise vrouw die goed Engels sprak en ook van alles over de Thaise cultuur wist te vertellen. Een heerlijke dag was het.
De laatste dag aan Bangkok hebben we besteed aan winkelen, zwemmen en zenuwachtig worden voor de reis. Komen we wel op tijd? Hoe pakken we alles goed in? Hebben we de paspoorten? De reis zelf was niet op een fijne tijd omdat we de hele weg wakker zouden zijn. We zijn om 11.40 uur vertrokken en kwamen 24.00 uur (Thaise tijd) aan. Maar, in Düsseldorf was het toen nog maar 19.00 uur èn nog licht ook. Esther heeft onderweg wel geslapen maar de rest van ons was wakker. Niels en Arina hebben naar hartelust gespeeld met Xendro en Sorana die we uit Ko Chang kenden en Arina ook nog met Anniek die ze in het vliegtuig ontmoette (hutten bouwen, lezen, ds’en, tekenen). Het vliegtuig was bomvol, dit kwam doordat er nogal wat gestrande reizigers waren vanwege uitvallende vluchten in Thailand vanaf Ko Samui. Er was daar namelijk een vliegtuigongeluk geweest.
Het was erg gezellig; veel gekletst met allerlei Nederlanders. Het was een lange zit, vooral dus omdat we niet hebben geslapen, maar het ging toch nog wel snel voorbij. In Düsseldorf wilden we een taxi naar ons hotel, maar.. dat kon niet! Met z’n vijven konden we niet in één taxi, want kinderen mogen niet op schoot en moeten in zitjes. Jáá, welkom in Europa. In Thailand maakt dat niks uit. De meeste taxi’s hadden kapotte snelheidsmeters, gordels werden niet gebruikt en hoe meer in één taxi, hoe beter. In het hotel vielen we allen snel in slaap. Van onze hele reis was dit de 2e nacht dat het bed niet zo goed was: de matras was erg zacht. De volgende dag met de trein naar Dalfsen waar we erg fijn verwelkomt werden door de opa’s en oma’s met taart, bloemen, welkomstdoek in de tuin.
En nu zijn we 1½ dag thuis. Vanochtend wel een kater, hoor! Vooral de troep, de hoeveelheid spullen die er in huis ligt. Wat een boel speelgoed, wat veel kleren, wat een boel keukengerei: Peter en ik vonden het erg lastig om te weten waar te beginnen met opruimen. Ach, het zal wel weer wennen, maar het heeft wel z’n charme gehad om gedurende 3 maanden slechts 2 grote en 2 kleine rugzakken te hebben aan bezittingen.
En nu rest ons vooral het uitzoeken van foto’s en films, dit weblog laten afdrukken en op een rijtje zetten wat de reis ons heeft gegeven aan inzichten. Eén ding is al wel erg duidelijk: we hebben erg genoten om zoveel bij elkaar te zijn en tijd voor elkaar te hebben. Minder druk-druk-druk zijn is wel een uitdaging voor ons, maar hóe we dat willen doen is dan weer een 2e.
Enne…. Leuk om steeds berichten van jullie te lezen op het weblog. Iedereen daarvoor enorm bedankt. Het maakte het extra leuk om onze berichten te typen.Mochten we ooit weer op reis gaan, dan zullen we zeker weer een weblog bijhouden. Maar, áls we gaan, dan willen we dat Esther sowieso 8 of 9 jaar oud is, zodat zij ook alles kan onthouden. Dat duurt nog wel een tijdje....
Groet en liefs van
Peter en Ingrid.
-
09 Augustus 2009 - 09:46
Suzanne:
Hallo familie de Weerd,
Welkom terug in Nederland! Jeetje wat zal het weer wennen zijn voor jullie allemaal en anderzijds zit je vast ook zo weer in de "sleur" van je gewone leven... Ik weet van veel mensen die reizen dat de terugkomst vaak erg veel impact heeft; neem lekker de tijd om weer te acclimatiseren!
Uit al jullie verhalen blijkt wat een geweldige tijd jullie hebben gehad! Ik kan jullie alleen maar bedanken dat ik heb mogen "meereizen"... Het was leuk en interessant om jullie op afstand te kunnen volgen.
Peter, tot snel op het werk (ja, dat hoort ook bij die sleur... ;-)).
Al zit ik momenteel thuis met een verstuikte enkel...
Liefs,
Suzanne -
09 Augustus 2009 - 10:12
René Braber:
Hoi Peter, Ingrid & kidz!
Wat een verhaal weer zeg. Dat van die fietspaden wist ik niet. Jullie kunnen alletwee heel boeiend schrijven zeg. Heeft dat niet veel tijd gekost? Ik ben benieuwd naar jullie boek. Vast een mooi boek om tips uit te halen als ik zelf naar Thailand ga. Weten jullie of er ook mooie golfbanen zijn>? Tussen de palmbomen?
Staat jullie huis nog, want er is een windhoos door Dalfsen gegaan! Of hadden jullie dat al gehoord?
Woensdag wordt het Thais weer hier. 29 Graden.
Ik heb genoten van jullie verhalen. Dank daarvoor. Niet altijd teruggeschreven, maar het was wel genieten. We hebben genoten van de bijtgrage, raar woord, olifant!
Geniet nog maar even lekker na. Peter, je hebt nog ruim een week te gaan tot de 17e! Ik ben dan vrij. Zijn jullie erg bruin geworden? Geniet er maar van. Groet René Braber ® -
09 Augustus 2009 - 11:30
Mario:
Welkom thuis!!!
Ik kan me voorstellen dat het voor jullie wel weer even wennen is maar ik ben blij dat jullie er weer helemaal heel en ongeschonden; vol met ervaringen terug zijn -
09 Augustus 2009 - 17:17
Oom Henk Tante Thea:
Welkom thuis
Fijn dat de reis goed is verlopen. En nu weer wennen aan de nederlanse gewoonte`s alhoewel waarom zou dat moeten?
Wij hebben steeds jullie berichten gelezen en er van genoten. tot ziens
Thea -
09 Augustus 2009 - 18:14
Carla:
Hoi Peter, Ingrid en kids,
Welkom terug in Nederland!
Hartelijk dank voor jullie mooie verhalen, waardoor we jullie reis een beetje mee hebben mogen beleven.
Ik hoop dat jullie de voornemens kunnen waarmaken zodat deze reis voor sommige dingen een verandering in jullie leven zal zijn.
Groetjes,
Wim, Carla en kids -
10 Augustus 2009 - 17:50
Papa-Mama De Weerd:
Lieve Peter-Ingrid-Niels-Arina en Esther.
Het was fijn om jullie samen met jou ouders Ingrid en Ali en Peter naar de trein te brengen voor zo'n lange reis het was toch een heel lange tijd dat jullie zo ver weg gingen ,maar wat hebben we genoten van al de mailtjes en de foto's die jullie stuurden.En nu stonden wij als beide ouderparen weer op het station ,gespannen als kinderen die op schoolreisje gingen, en ja hoor eindelijk kwam daar de trein en konden we elkaar weer omhelsen.Bedankt voor alle berichten,Liefs van ons. -
10 Augustus 2009 - 18:22
Niels:
Leuk dat jullie op mijn weblog reakties hebben gezet. Ik vond het leuk om met jullie de reis te maken. Liefs, Niels -
13 Augustus 2009 - 09:50
Jan Jaap:
Dag Ingrid + familie,
Wat een leuke verhalen, ik hoor er komende week graag meer over op het werk. Dat zal nog wel even wennen worden...
Veel plezier bij het nagenieten van de reis met de foto's, filmpjes, enz.
Groetjes Jan Jaap -
13 Augustus 2009 - 21:41
Jan Adriaan:
Hallo mensen.
Een wat late reactie maar ik heb de comp een tijdje niet gebruikt. Welkom thuis en bedankt voor al die enthousiaste mailtjes. het zal stil worden op mijn mail.
Nog even lekker acclimatiseren en wat ik uit bovenstaande reacties opmaak is dat jullie ook weer spoedig aan het werk mogen. En ...eh....Peter, als je zover bent dan moeten we nodig weer eens bijpraten. Groetjes allemaal -
25 Augustus 2009 - 19:24
ReneRiets:
We waren nog een paar weekjes met vakantie, maar willen toch nog even zeggen dat we blij zijn dat jullie allemaal weer veilig thuis zijn gekomen!
Je voelt je hier zeker wel heel rijk met alle spullen die we hebben.
Al maakt rijk zijn niet gelukkig..
Wel jammer dat we jullie weblog nu moeten missen of gaan jullie nu verder met jullie belevenissen in het avontuurlijke Dalfsen?
Liefs ons -
06 September 2009 - 09:09
Pa En Ma Bannink:
Dit wordt dan ook ons laatste bericht. Fijn dat we alles hebben kunnen meemaken. We hebben erg met jullie mee kunnen leven doordat jullie uitgebreide informatie zonden.Naast alles wat jullie beleefd hebben was het heel belangrijk voor jullie
om samen als gezin te zijn.We hopen dat de tijd in Thailand jullie leven rijker heeft gemaakt en dat dit uitwerking mag hebben op jullie dagelijkse leven hier.Wij zijn erg blij dat jullie gezond en wel weer thuis zijn gekomen.
Liefs van papa en mama.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
