Bounty-eiland
Door: Peter en Ingrid
Blijf op de hoogte en volg Peter
09 Juli 2009 | Thailand, Bangkok
9-7 2009 Sawadee krab.
Het is al een tijdje geleden dat we hebben geschreven en is natuurlijk weer van alles gebeurd. De tijd gaat ongelooflijk snel. We hebben geslapen in het Kantary hotel. Een extra verrassing was dat we in plaats van één kamer , een appartement tot onze beschikking hadden. 2 kamers, met in de één 2 bedden en de andere een bankstel, een eethoek, een keukentje en een wasmachine!! In Thailand wordt alles koud gewassen, dus het was wel eens lekker om de kleren met warm water te kunnen wassen. Hoe warm weten we niet, want de machine kent alleen de knoppen ‘hot’ en ‘cold’. Alles snel even gewassen en over het balkon gehangen. Het hing er nog geen 10 minuten of er werd aan de deur gebeld en stond er een bediende die 2 droogrekjes voor ons had. Staat waarschijnlijk netter dan dat we het over het balkon hadden hangen. Heerlijk gezwommen en genoten van de luxe. Maar ook daar komt een eind aan en vrijdag zijn we naar Daphné gegaan. Voor de derde keer. Zaterdag 4 juli hebben we de vijfde verjaardag van Arina gevierd. Arina vond het heerlijk om haar verjaardag te vieren op een bekende plek. De stoel in het restaurant versierd en ballonnen in het restaurant gehangen, waar ze zaterdag, met nog een paar Nederlandse kinderen heerlijk mee hebben gespeeld. Taart gekocht, cadeautjes gegeven, voor de 2e keer naar de dierentuin geweest, gebeld met opa’s en oma’s, kortom een heerlijke en feestelijke dag. Wat was ze blij en trots dat ze nu eindelijk 5 was. Maar, na een maand in het noorden van Thailand te zijn geweest , wordt het tijd om verder te gaan.
Zondag hebben we de nachttrein naar Bangkok genomen. Een lange reis, van ongeveer 14 uur die extra lang werd omdat we ongeveer na een uur een aanrijding kregen met een auto. Een enorme ravage, van de auto was niks over en helaas één dode te betreuren en een zwaar gewonde, beide inzittenden van de auto. De rest van de reis was er toch bij met name het personeel een gelaten stemming.
Het slapen in de trein ging ook deze keer niet echt prettig. In tegenstelling tot de vorige trein waren de slaapplaatsen onder erg smal. Het was dan ook niet echt mogelijk om daar samen met Arina of Esther te gaan slapen. Maar ja, we hadden 4 bedden dus er moesten toch 2 van ons samen slapen. Uiteindelijk is Ingrid toch samen met Esther in slaap gevallen maar veel uurtjes slaap heeft ze niet gehad. In Bangkok moesten we ongeveer een uurtje wachten op de bus.
Ondertussen is het alweer avond geworden en ga ik, Ingrid, verder.
Sawadee Kha, dat is goedendag in het thais voor vrouwen.
Die busreis is trouwens ook een voorbeeldje van de Thaise cultuur. In Chiang Mai hoorden we van alle kanten dat we voor de bus naar Ko Chang vanuit het treinstation eerst naar de andere kant van Bangkok moesten (2 uur in de taxi dus….) en dan daar pas een kaartje voor de bus konden kopen. Waarschijnlijk zouden de bussen vol zijn en konden we pas na uren wachten een bus krijgen. We hadden ons daarom al voorbereid op een extra overnachting in Bangkok. Maar…. Op het station van Chiang Mai zag ik nog een klein reisbureautje; ik even vragen of ze toevallig bustickets naar Chiang Mai verkopen. Ja hoor, geen probleem. Een bootticket kon ook gelijk wel. En in Bangkok konden we gewoon wachten op het treinstation, hoefden niet naar de andere kant van Bangkok. Ik vertrouwde het niet helemaal, maar toch maar 4 kaarten gekocht. Mocht het niet kloppen, dan waren we dat geld kwijt, dat is ook niet zo’n ramp. Het was maar 40 euro. Maar…. Het was allemaal prima in orde en die dag kwamen we om half 4 al aan op Ko Chang. Na 24 uur continu reizen!!
Tjsa, Ko Chang, olifanteneiland (vanwege de vorm van het eiland). Dit is een waar paradijs!! We voegen wel wat foto’s toe, want woorden kunnen niet uitdrukken hoe het hier is. En eigenlijk foto’s ook niet. Want uiteraard ken ik de plaatjes wel van de witte zandstranden met palmbomen, maar om hier te zijn is toch nog weer anders. Ik kijk nu met heel andere ogen naar dit soort plaatjes; het lééft meer. Ik hoor de zee erbij, voel de warmte, ruik de etenslucht en voel ook de totale ontspanning en onthaasting. De kleuren van de zee, de lucht, de bomen zijn schitterend, vooral ’s avonds met de zonsondergang. Ja, we zitten aan de westkant van het eiland, dus het is elke avond genieten met die uitzichten. We blíjven ook maar foto’s maken, afgelopen week zelfs 350!
Op Ko Chang willen we graag blijven tot het einde van onze reis. Voor ons gevoel is de reis door Thailand over en begint de vakantie in Thailand. Ook leuk dat we nu meer blanke mensen zien en we niet steeds meer de enigen zijn op een overnachtingsplek. Dat begon al in Chiang Mai, bij Daphné.
Op ons resort, zie www.bkresort.com waren zelfs de huisjes pal aan zee bezet! Dat was een rare gewaarwording. Maar waarschijnlijk komt er morgen eentje vrij en dan verhuizen we daarnaartoe. Enne, nog een laatste nieuwtje…. Esther wil niet meer in de luier plassen, sinds gisteren!! Ben benieuwd hoe dat zich verder ontwikkelt.
Groet,
Ingrid
Oh, ja. In de voorbereiding van de reis was één van mijn beelden in mijn hoofd dat we contact zouden hebben met andere mensen uit andere landen. Hier komt dat allemaal uit. We hebben vooral een leuk contact met een stel met 2 kinderen uit Denemarken. Niels speelt veel met hun oudste zoon ( 15) en Esther vindt hun jongste dochter(10) erg leuk. Daarnaast komen we mensen tegen uit alle windstreken van de wereld.
Groetjes Peter
Het is al een tijdje geleden dat we hebben geschreven en is natuurlijk weer van alles gebeurd. De tijd gaat ongelooflijk snel. We hebben geslapen in het Kantary hotel. Een extra verrassing was dat we in plaats van één kamer , een appartement tot onze beschikking hadden. 2 kamers, met in de één 2 bedden en de andere een bankstel, een eethoek, een keukentje en een wasmachine!! In Thailand wordt alles koud gewassen, dus het was wel eens lekker om de kleren met warm water te kunnen wassen. Hoe warm weten we niet, want de machine kent alleen de knoppen ‘hot’ en ‘cold’. Alles snel even gewassen en over het balkon gehangen. Het hing er nog geen 10 minuten of er werd aan de deur gebeld en stond er een bediende die 2 droogrekjes voor ons had. Staat waarschijnlijk netter dan dat we het over het balkon hadden hangen. Heerlijk gezwommen en genoten van de luxe. Maar ook daar komt een eind aan en vrijdag zijn we naar Daphné gegaan. Voor de derde keer. Zaterdag 4 juli hebben we de vijfde verjaardag van Arina gevierd. Arina vond het heerlijk om haar verjaardag te vieren op een bekende plek. De stoel in het restaurant versierd en ballonnen in het restaurant gehangen, waar ze zaterdag, met nog een paar Nederlandse kinderen heerlijk mee hebben gespeeld. Taart gekocht, cadeautjes gegeven, voor de 2e keer naar de dierentuin geweest, gebeld met opa’s en oma’s, kortom een heerlijke en feestelijke dag. Wat was ze blij en trots dat ze nu eindelijk 5 was. Maar, na een maand in het noorden van Thailand te zijn geweest , wordt het tijd om verder te gaan.
Zondag hebben we de nachttrein naar Bangkok genomen. Een lange reis, van ongeveer 14 uur die extra lang werd omdat we ongeveer na een uur een aanrijding kregen met een auto. Een enorme ravage, van de auto was niks over en helaas één dode te betreuren en een zwaar gewonde, beide inzittenden van de auto. De rest van de reis was er toch bij met name het personeel een gelaten stemming.
Het slapen in de trein ging ook deze keer niet echt prettig. In tegenstelling tot de vorige trein waren de slaapplaatsen onder erg smal. Het was dan ook niet echt mogelijk om daar samen met Arina of Esther te gaan slapen. Maar ja, we hadden 4 bedden dus er moesten toch 2 van ons samen slapen. Uiteindelijk is Ingrid toch samen met Esther in slaap gevallen maar veel uurtjes slaap heeft ze niet gehad. In Bangkok moesten we ongeveer een uurtje wachten op de bus.
Ondertussen is het alweer avond geworden en ga ik, Ingrid, verder.
Sawadee Kha, dat is goedendag in het thais voor vrouwen.
Die busreis is trouwens ook een voorbeeldje van de Thaise cultuur. In Chiang Mai hoorden we van alle kanten dat we voor de bus naar Ko Chang vanuit het treinstation eerst naar de andere kant van Bangkok moesten (2 uur in de taxi dus….) en dan daar pas een kaartje voor de bus konden kopen. Waarschijnlijk zouden de bussen vol zijn en konden we pas na uren wachten een bus krijgen. We hadden ons daarom al voorbereid op een extra overnachting in Bangkok. Maar…. Op het station van Chiang Mai zag ik nog een klein reisbureautje; ik even vragen of ze toevallig bustickets naar Chiang Mai verkopen. Ja hoor, geen probleem. Een bootticket kon ook gelijk wel. En in Bangkok konden we gewoon wachten op het treinstation, hoefden niet naar de andere kant van Bangkok. Ik vertrouwde het niet helemaal, maar toch maar 4 kaarten gekocht. Mocht het niet kloppen, dan waren we dat geld kwijt, dat is ook niet zo’n ramp. Het was maar 40 euro. Maar…. Het was allemaal prima in orde en die dag kwamen we om half 4 al aan op Ko Chang. Na 24 uur continu reizen!!
Tjsa, Ko Chang, olifanteneiland (vanwege de vorm van het eiland). Dit is een waar paradijs!! We voegen wel wat foto’s toe, want woorden kunnen niet uitdrukken hoe het hier is. En eigenlijk foto’s ook niet. Want uiteraard ken ik de plaatjes wel van de witte zandstranden met palmbomen, maar om hier te zijn is toch nog weer anders. Ik kijk nu met heel andere ogen naar dit soort plaatjes; het lééft meer. Ik hoor de zee erbij, voel de warmte, ruik de etenslucht en voel ook de totale ontspanning en onthaasting. De kleuren van de zee, de lucht, de bomen zijn schitterend, vooral ’s avonds met de zonsondergang. Ja, we zitten aan de westkant van het eiland, dus het is elke avond genieten met die uitzichten. We blíjven ook maar foto’s maken, afgelopen week zelfs 350!
Op Ko Chang willen we graag blijven tot het einde van onze reis. Voor ons gevoel is de reis door Thailand over en begint de vakantie in Thailand. Ook leuk dat we nu meer blanke mensen zien en we niet steeds meer de enigen zijn op een overnachtingsplek. Dat begon al in Chiang Mai, bij Daphné.
Op ons resort, zie www.bkresort.com waren zelfs de huisjes pal aan zee bezet! Dat was een rare gewaarwording. Maar waarschijnlijk komt er morgen eentje vrij en dan verhuizen we daarnaartoe. Enne, nog een laatste nieuwtje…. Esther wil niet meer in de luier plassen, sinds gisteren!! Ben benieuwd hoe dat zich verder ontwikkelt.
Groet,
Ingrid
Oh, ja. In de voorbereiding van de reis was één van mijn beelden in mijn hoofd dat we contact zouden hebben met andere mensen uit andere landen. Hier komt dat allemaal uit. We hebben vooral een leuk contact met een stel met 2 kinderen uit Denemarken. Niels speelt veel met hun oudste zoon ( 15) en Esther vindt hun jongste dochter(10) erg leuk. Daarnaast komen we mensen tegen uit alle windstreken van de wereld.
Groetjes Peter
-
09 Juli 2009 - 18:16
Papa-Mama De Weerd:
Live allemaal.Dit was een heel ander mailtje van jullie dan dat we anders kregen,niet de prachtige reisverslagen maar nu meer het vacantie gevoel komt dat misschien door dat Arina haar verjaardag daar heeft gevierd het (gewone)thuisgevoel?. maar dan wel in een prachtig land.Jullie gaan dus nu echt vakantie vieren geniet er van want de tijd gaat nu wel erg snel.Heel veel liefs van ons. -
09 Juli 2009 - 18:23
Jan Adriaan:
Hallo mensen
Dat is weer eeen fabtastisch mooie en enthousiaste brief. Fijn om te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben en zo bewust zijn hoe uniek het is om dit mee te mogen maken op deze manier. De term 'onthaasten' zal zeker van toepassing zijn. Ik ga mijzelf ook eens proberen te onthaasten in een hopelijk tropisch België met prachtige stranden etc. etc.in de Ardennen. Het zal even zoeken zijn maar.....you never know! Ik heb d'r in ieder geval wel zin aan en de mijn dochters beginnen ook wat enthousiast te worden dus het gaat wel lukken. Jullie nog heel veel plezier en tot lezens.
Groet,
J.A. -
09 Juli 2009 - 19:03
Peter En Ali:
Hallo allemaal
Arina het ontbijt wat op de foto staat voor je verjaardag ziet er wel heel erg lekker uit.
Geniet van de vakantie op jullie plekje aan zee.
Groetjes.
-
09 Juli 2009 - 19:30
Ina:
Wat een prachtige foto's zeg! Ik wordt al hoe jaloerser! Heerlijk lijkt me die plek. En wat zien jullie er goed uit, zeker na zoveel reizen zeg! Geniet nog even van elkaar, van de omgeving, van het 'onthaasten'! Voor je het weet is het weer voorbij! Pas goed op elkaar!
Groetjes Ina, Peter's collegaatje van Zuid 3! -
10 Juli 2009 - 12:52
Arjan & Ronel:
Hallo buren,
fjn dat jullie zo genieten. We waren toch even benieuwd en hebben wat dingen doorgelezen. Klinkt allemaal erg indrukwekkend!! Geniet van de laatste 28 dagen.
Groetjes van de buurtjes van nummer 37 -
11 Juli 2009 - 11:42
ReneRiets:
Hee lieve mensen, heel leuk om jullie verhalen te lezen! Mooi om te horen hoe jullie allemaal ervan genieten. En dat je ook vaak die beelden mag zien die je vantevoren voor ogen had. Vaak in het echt veeel mooier dan op foto's...toch mooi dat je foto's kunt maken.Ook voor strax om heerlijk na te genieten. Geniet er nu ook verder van ! Lieve groetjes ReneRiets Ruth en Esther -
13 Juli 2009 - 16:02
Judith:
Hoi Wat heerlijk jullie verslagen zo te morgen lezen, ik krijg morgen vakantie en heb daar ook reuze zin in. He geniet nog even en als je terug bent maken we weer een eet afspraak te Dalfsen als het aan mij ligt? of is het geld dan op?
L:ieve groet,
judith te Heino -
18 Juli 2009 - 20:39
Henk En Alien:
Hallo lieve mensen,
Vandaag kregen we jullie twee kaartjes, erg leuk, we lezen elk verslag wat via de mail bij ons binnenkomt, super om te lezen, vooral het genieten van elkaar is duidelijk leesbaar, wat doen jullie een geweldige ervaring op, om lang op te kunnen teren, hopen we. Nog 20 dagen wat gaat dat snel, even genieten van die laatste weken.
tot dan, groet Marit, Hannah, Linde, Henk en Alien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
