Paradijsje

26 juli 2009

Het is nu zondag en we hadden afgelopen vrijdag eigenlijk weg willen gaan vanwege de regen. Maar, die ochtend was het stralend weer. Dus we bleven. Gisteren ook een stralende dag, met veel zon. Het zeewater werd gelijk een aantal graden warmer. Dat komt ook doordat het water erg ondiep is en pas na 100 meter, of zoiets, wordt het wat dieper. Vandaag werden we wakker door het gekletter van de regen, we zeiden: zullen we dan nu maar weggaan? Maar om half 9 werd het droog en nu (11.00 uur) is het alweer stralend weer. Lekker om zo de vrijheid te hebben wanneer we weg gaan. Uiterlijk donderdag vertrekken we hier. We wilden vandaag 2 scooters huren en dan naar de oostkant van het eiland rijden en daar vanmiddag een boot huren. Maar, Arina voelt zich nu niet lekker. Ze ligt in bed, lekker met de duim in de mond en haar knuffel. Dus Niels, Esther en Peter zitten in het zwembad en ik ben ik onze hut aan het typen. Een nieuwe hut trouwens, hoewel we de vorige – die pal aan zee was – erg mooi vonden. Maar na 2 weken slecht slapen vanwege het lawaai van de wind en de golven, wilden we een paar goede nachten hebben. En die hebben we in dit hutje, ver van de zee vandaan. Het is wel een 2-persoons, dus een stukje kleiner. Maar Arina en Esther liggen op de grond op onze eigen matrasjes, dus dat lukt best.
We hebben hier ook met z’n allen tegelijk een masssage gehad. Tenminste, Peter, Niels en Esther kregen dat. Arina en ik deden ‘manicure en pedicure’. Ik had gehoord dat ze dan ook handen en voeten inwreven met allerlei lekkere smeerseltjes, eelt verwijderen e.d., maar het enige wat ze deden was nagels knippen, vijlen en lakken. Beetje katergevoel voor mij. Arina niet, die genoot ervan, vooral dat ze haar nagels om en om in roze en wit had laten lakken.
……..
Ondertussen is het de 27e. Gisteren voelde Arina zich toch ineens wat beter, we gingen daarom toch weg. En het was fantastisch. Eerst met de scooter over de kustweg, die behoorlijk steil is op sommige stukken. Zelfs haarspeldbochten erin! We waren om 15 uur pas in het vissersdorpje, dus te laat om met de reguliere ½-dag tochten mee te doen die al om 13 uur starten. Dus huurden we zelf een boot, met schipper uiteraard. Een uur varen naar een onbewoond eiland, daar een uur snorkelen/zwemmen en dan weer een uur terug. Flinke golven; de heenweg vonden Arina en ik erg eng en terug werden we allemaal nat. Niels en Peter vonden de golven maar ‘niks’. Wij hadden Niels voor zijn verjaardag een duiklesdag gegeven en op die dag waren de golven wel 2 keer zo hoog als gisteren. Brr, met storm lijkt me dat echt niks om dan op zee te zijn!! Ik heb niet gesnorkeld, wel door de duikbril in het water gekeken. Heel veel gekleurde vissen te zien. Voor het eerst bekroop me de gedachte of ik toch niet een keertje zal gaan duiken, dan zou ik immers nóg meer kunnen zien. Maar het idee van zo’n ademautomaat en al dat gedoe voor je een keertje in het water ligt, nee, laat mij maar lekker boven water. Snorkelen vind ik ook al veel te benauwd, met dat ademen door zo’n pijpje. We waren gisteren pas om 18 uur weer terug in het dorpje en voerden daardoor de ondergaande zon tegemoet. Samen met de blauwe lucht en wolken, de vele eilandjes voor de kust, de golven die op de kust slaan en de gekleurde boot, was dat erg mooi. We werden er allemaal wat stil van. Was het niet van het uitzicht, dan wel van de enorme kracht van de golven die tegen de boot beukten.

Het duiken van Niels en Peter was trouwens een succes. Peter vond het erg leuk om het met Niels samen te doen. Volgens de instructrice (sprak Nederlands) was Niels als een vis onder water. Een snorkeloefening die dag ging minder goed omdat hij het benauwd vond, maar van het duiken kreeg hij geen genoeg.

En verder… tsja, nog een kleine 2 weken. Ik heb wel zin om naar huis te gaan Onze hond Rody, familie, vrienden, de melk, gele vla, groente, drinken uit de kraan ipv uit flessen, sokken aan, niet meer met blote voeten huizen, winkels en restaurants in lopen, slapen zonder het lawaai van airco of ventilator, gewone koffie. Maar ook: weer eens alleen zijn, bezig met andere dingen dan gezin en Thailand, lekker werken in de tuin, het weer eens koud hebben, kleren lekker fris wassen, geen vieze stinkende toiletten. Kortom: in de maanden hier heb ik Nederland meer leren waarderen. Ik ben me veel meer bewust hoe goed we het daar hebben. Financieel en materieel, maar ook qua zingeving en ontwikkeling. Ik wil thuis meer gaan doen met ‘consuminderen’ en ook met het autodeelproject wat we in Dalfsen hebben helpen opstarten. In Noord-Nederland doen nu alleen Dalfsen en Bolsward mee, wellicht is er ook wat op te starten in andere plaatsen. Djembé-les, daar hadden Niels en ik het voor de vakantie al over en zo zijn er wel wat meer dingen die ik graag doe en waar ik mensen in Thailand niet zo snel mee bezig zie. Maar ja, wat wil je? De meesten werken 7 dagen per week, 11 uur per dag en dan 2 of 3 dagen vrij in de maand. Dan ga je na je werk niet meer van alles ondernemen. Ouders bemoeien zich hier ook absoluut niet met de school van hun kinderen. De leraar staat zo hoog in aanzien dat ouders niet eens durven zich met iets te bemoeien.

Arina (nu net 5 jaar) gaan we trouwens thuis meteen opgeven voor zwemles. We hadden het pas willen doen als ze bijna 6 zou zijn, maar ze is zo ontzettend enthousiast. Eergisteren zei ze ’s ochtends dat ze zonder bandjes wilde zwemmen. Diezelfde ochtend kon ze inderdaad een stukje zwemmen zonder te zinken! Ook onder water, wel met duikbril, vindt ze heerlijk. Nu net laat ze zien dat ze ook onder water vooruit kan komen. De armslag doet ze mooi; met de benen flippert ze dan.
Niels heeft hier leuke vrienden gemaakt. 2 Jongens, de 1 gaat toevallig met hetzelfde vliegtuig terug als wij. Beiden wonen ze in Amsterdam, de één in de Jordaan, de ander in de nieuwe wijk. Heel verschillende typetjes die jongens; maar erg mooi hoe ze elkaar vinden met de krabbetjes, het strand en het zwembad. Arina speelt zo nu en dan met verschillende meisjes, maar voor haar is het gezelschap van papa, mama en Esther ook al genoeg. Esther geniet erg van het zand en de zee en het zwembad, maar zegt geregeld ‘ikke opa oma toe, ikke jade (vriendinnetje thuis) toe, ikke ook remco en niene (ouders van Jade) toe, ikke ook jody (= rody de hond) toe. Eerst bus, dan viegguig, dan tein”.

Vandaag is het ook heerlijk weer. Ik was de hele dag hier, met Niels en Esther. Peter en Arina hebben samen een tocht gemaakt op de scooter naar een waterval toe. We merken dat we het fijn vinden om geregeld ons gezin op te splitsen. Als we steeds met z’n vijven zijn, is best druk. Zo nu en dan met z’n tweeën of drieën is heerlijk om dan voor de ander onverdeelde aandacht te hebben. Maar morgen, na 21 nachten, gaan we toch echt weg van dit paradijsje.
Groet,
Ingrid